อยู่ไกลจนสุดสายตา ไม่อาจเห็นว่าเราใกล้กัน
และทุกครั้งหัวใจฉันยังคงไหวหวั่นกับความทรงจำ
นึกถึงครั้งแรกเราพบกัน เธอและฉันไม่เคยต้องไกล
ในวันนี้ฉันต้องเผชิญความไหวสั่นอยู่ภายในใจ
กลัวการที่เราไกลกัน กลัวว่าใจจะเปลี่ยนฝันไป
ฝนพรำเปรียบเหมือนครั้งฉันพบเธอ
แววตาของเธอยังคงติดตรึงในใจไม่ลืม
รักเรายังไม่เก่าลงใช่ไหมหรือกาลเวลาหมุนไป
เปลี่ยนใจเธอเป็นอีกดวง
เธอ เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหมคนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร น้ำตามันยังไหลออกมา
หยาดน้ำค้างในยามเช้า กับลมหนาวจับใจ
สายลมโชยอ่อน พัดพาคามรักฉันไป ส่งถึงใจเธอที
เธอ เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหมคนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร น้ำตามันยังไหลออกมา
กาลเวลาอาจทำให้ใจคนเราเปลี่ยนผันในวันต้องไกล
แต่ฉันยังคงมีแต่เธออยู่ในหัวใจเสมอ
เธอ เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหมคนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร น้ำตามันยังไหลออกมา
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร น้ำตามันยังไหลออกมา